بی برقی و یا خاموش‌های با برنامه که بعنوان افتخار توسط مسئولان وزارت نیرو بر لسان مبارکشان ساری و جاری و تیتر یک رسانه‌ها می‌شود و شده است، چیزی نیست جزء نتیجه " وعده و شعارهای بی عمل" متولیان این صنعت.
۰
به گزارش آفتاب ایلام-دهه شصت، دهه صف‌های طویل گوشت، پنیر و شیر، قند وشکر کوپنی بود، دهه تلویزیون‌های سیاه و سفید، دهه چراغ‌های نفتی، کپسول‌های گازی، مانتوهای اُپل دار و خفاشی، کفش‌های کتانی و دکترهای هندی وقطع مکرر برق .... دهه‌ای که حالا به نوستالژی تبدیل شده است و گمان نمی‌رفت روزی شاهد تکرار یکی از مشخصه‌های پرتکرار این دهه در روزگار هوش مصنوعی، عصر کوانتوم و اینترنت باشیم.
قطعی مکرر برق که امروزه نام جدید"ناترازی" را برای آن انتخاب کرده‌اند در دهه شصت با سبک زندگی مردمان آن زمان عادی بود ولیکن در زمانه کنونی که سبک زندگی تغییر و تکنولوژی‌های نوین مایه حیات مردم اند، قطع برق چه با برنامه و چه بدون برنامه ماندن بریدن نفس مردم است.
بی برقی موجب آن خواهد شد تا نابودی زیرساخت‌ها در هر کلون و منطقه‌ای را شاهد باشیم و از طرفی بی برقی، یعنی توقف آینده و مخدوش شدن رهیافت‌های پیش برنده و در یک کلام بازگشت به بدویت و تند و روش، غارنشینی![1]
زیبنده نیست در کشوری که دارای رتبه نخست در مالکیت گازی دنیا، سومین تولید کننده گاز جهان و چهارمین کشور توانمند در ساخت نیرو گاهای جهان است به حال و روزی گرفتار شود.
بی برقی و یا خاموش‌های با برنامه که بعنوان افتخار توسط مسئولان وزارت نیرو بر لسان مبارکشان ساری و جاری و تیتر یک رسانه‌ها می‌شود و شده است، چیزی نیست جزء نتیجه " وعده و شعارهای بی عمل" متولیان این صنعت.
تعجب آن است که " که عالم و آدم می دانند معضل خاموشی های شبکه برق پیامدهای بسیاری برای مردم و دستگاه ها و سرمایه گذاران شرکت ها داشته و دارد و در آینده هم خواهد داشت ولی انگار برخی از کارگزاران ما- که بی چراغ گرد شهر و شهرهای استان و کشور می گردند این معضل را نمی بینند و اگر هم می بینند شاید ناچارند شتر دیدی ندیدی کنند![2]
قطعی مکرر برق که امروزه نام جدید"ناترازی" را برای آن انتخاب کرده‌اند در دهه شصت با سبک زندگی مردمان آن زمان عادی بود ولیکن در زمانه کنونی که سبک زندگی تغییر و تکنولوژی‌های نوین مایه حیات مردم اند، قطع برق چه با برنامه و چه بدون برنامه ماندن بریدن نفس مردم است.
بی برقی موجب آن خواهد شد تا نابودی زیرساخت‌ها در هر کلون و منطقه‌ای را شاهد باشیم و از طرفی بی برقی، یعنی توقف آینده و مخدوش شدن رهیافت‌های پیش برنده و در یک کلام بازگشت به بدویت و تند و روش، غارنشینی![1]
زیبنده نیست در کشوری که دارای رتبه نخست در مالکیت گازی دنیا، سومین تولید کننده گاز جهان و چهارمین کشور توانمند در ساخت نیرو گاهای جهان است به حال و روزی گرفتار شود.
بی برقی و یا خاموش‌های با برنامه که بعنوان افتخار توسط مسئولان وزارت نیرو بر لسان مبارکشان ساری و جاری و تیتر یک رسانه‌ها می‌شود و شده است، چیزی نیست جزء نتیجه " وعده و شعارهای بی عمل" متولیان این صنعت.
تعجب آن است که " که عالم و آدم می دانند معضل خاموشی های شبکه برق پیامدهای بسیاری برای مردم و دستگاه ها و سرمایه گذاران شرکت ها داشته و دارد و در آینده هم خواهد داشت ولی انگار برخی از کارگزاران ما- که بی چراغ گرد شهر و شهرهای استان و کشور می گردند این معضل را نمی بینند و اگر هم می بینند شاید ناچارند شتر دیدی ندیدی کنند![2]
گزارشگر : رضا میرزاد